www.parafia-edytastein.pl

Wezwani przez Centrum Dialogu i Modlitwy w Oświęcimiu zapraszamy do zapoznania się ze świadectwami naszych Parafian o naszej Świętej Patronce

cz. 1

ks. prałat Antoni Zając, pierwszy proboszcz parafii

Film ->

Tekst:

Proszę księdza, jak to się stało, że Edyta Stein, ta wielka święta, mistyczka, uczona, filozof, męczennica, nie tak przecież powszechnie znana w świecie, w Lublińcu doznaje czci, jest szeroko znana i fascynuje wielu mieszkańców naszego miasta?

Ksiądz Antoni Zając: Miasto Lubliniec i jego mieszkańcy, chyba jak nigdzie, pielęgnują dziedzictwo i czczą swoją wielką patronkę św. Edytę Stein. Być może wydaje się to rzeczą oczywistą, skoro tu tkwią jej korzenie rodzinne i ponieważ tu w swojej młodości często i chętnie przebywała. Jak jednak doszło do tego, że pamięć o niej w Lublińcu jest szczególnie żywa, a wielu mieszkańców tego miasta św. Edyta szczególnie mocno inspiruje? Dlaczego ona jest patronką miasta Lubliniec? Dlaczego działa tu prężnie Towarzystwo Edyty Stein i Szkoła Katolicka jej imienia?

Za tym wszystkim stoją konkretni ludzie, którzy swoją fascynacją osobą Edyty Stein zainspirowali innych i dali początek wielkiej popularności jej postaci, jej duchowości i dokonań. Trzeba tu wspomnieć przede wszystkim ks. Michała Brzozę, proboszcza w Lubszy, który w dzieciństwie był przyjacielem z podwórka małej Edytki. Spotykali się na lublinieckim rynku, razem się bawili, spacerowali, rozmawiali. Ks. Leonard Pająk, wielki admirator i popularyzator postaci św. Edyty w Lublińcu, jako pochodzący z Lubszy, był wychowankiem i klerykiem u księdza Michała Brzozy, który zaraził go swoją fascynacją i miłością do Świętej. Wśród tych osób trzeba także wymienić ks. dziekana Józefa Żurka, ks. dra Jana Urbaczkę, ks. dra Jerzego Pawlika z Katowic, pana Sylwina Bechcickiego, prezesa TES.

Wielkim i wspaniałym owocem tej fascynacji jest szczególne miejsce, w którym św. Teresa Benedykta od Krzyża odbiera cześć – nowy kościół w lublinieckiej dzielnicy Steblów. Tutaj wierni i jej czciciele od 30. lat modlą się do Boga za jej wstawiennictwem. W tej świątyni wybrzmiewa jej nauczanie, jaśnieje jej świętość i emanuje bogactwo duchowości. Ale o tym niech już powie ktoś z parafian.

cz. 2

Teresa Garbela, Rada Parafialna

Film ->

Tekst:

Jak rozwija się kult św. Edyty Stein w parafii i w jaki sposób św. Edyta inspiruje parafian?

Teresa Garbela: Przez 30 lat istnienia parafii duchowość rozwinęła się i mocno zanurzyła w postaci św. Edyty. Mimo trudnych początków dotyczących jej pochodzenia, które to wzbudzało pewne kontrowersje, społeczność parafii w miarę poznawania jej, coraz lepiej ją rozumie, a co za tym idzie, bardziej czci i kocha.

Święci są po to aby wskazywać drogę do Boga. Św. Teresa Benedykta od Krzyża w całym swym dorobku filozoficznym poszukuje i odnajduje Boga.

Rezonuje w nas jej słynna sentencja, którą mamy wypisaną na sztandarze parafialnym, a która brzmi: „Kto szuka prawdy, ten szuka Boga, choćby o tym nie wiedział”. To zdanie pociąga ludzi do Boga, pozwala go niejako dotknąć! Tym w dużym stopniu żyje i rozwija się duchowość naszej parafii!

Również miasto Lubliniec przyjęło ją w 2008 r. jako patronkę. Liczne wspólnoty modlą się za jej wstawiennictwem. Od ponad 25 lat parafia wydaje miesięcznik „Prawda i Krzyż”, którego tytuł został zaczerpnięty z pism Św. Edyty. Periodyk ten ma na celu propagowanie duchowości, oraz przybliżanie samej postaci Św. Teresy Benedykty od Krzyża.

Parafia nasza z pietyzmem przechowuje relikwie świętej, które to kilka razy w roku, w specjalnych momentach są udostępniane wiernym do uczczenia.

Na przestrzeni lat, coraz chętniej i liczniej odwiedzają nas grupy pielgrzymkowe, zarówno świeckich jak i duchownych osób, aby poznać bliżej życie i męczeńską śmierć św. Edyty, jak i pomodlić się za jej wstawiennictwem.

cz. 3

ks. prob. Rafał Grunert

Film ->

Tekst:

Ksiądz biskup zasugerował w ubiegłym roku, że parafia dojrzała do podniesienia jej do godności sanktuarium diecezjalnego. Jak wyglądają przygotowania do tego i co będzie to oznaczało dla parafian?

Ks. Rafał Grunert: Szczęść Boże.

W ubiegłym roku decyzją Biskupa Gliwickiego zostałem mianowany proboszczem parafii pod wezwaniem św. Teresy Benedykty od Krzyża – Edyty Stein w lublinieckiej dzielnicy Steblów. Ta parafia, której patronuje święta karmelitanka w tym roku przeżywa swoje trzydziestolecie. W naszej diecezji, w naszym mieście – któremu patronuje św. Teresa i które wypełnione jest jej obecnością, jest wielu czcicieli i osób zafascynowanych drogą życia tej wielkiej świętej. Jak wiemy pochodziła z rodziny żydowskiej i to pochodzenie doprowadziło ją ostatecznie do śmierci męczeńskiej, ale w Kościele katolickim patrzymy w sposób szczególny na jej oddanie Chrystusowi. Będąc bowiem Oblubienicą Pana, Jemu w pełni oddała swoje życie wstępując na Drogę Krzyża. Wiele wymiarów jej życia może pociągać i inspirować jak choćby to poszukiwanie Prawdy, które wypełniało większość jej życia i ostatecznie doprowadziło do Chrystusa.

W świecie ludzi coraz bardziej zagubionych, którzy stają się posiadaczami swoich subiektywnych prawd lub półprawd ona poszukująca Prawdy, bez względu na konsekwencje staje się jak latarnia morska dla poszukujących bezpiecznego portu. W świecie ludzi skłóconych, odnoszących się do bliźnich z coraz większą niechęcią, wręcz nienawiścią pokazuje kresem swego ziemskiego życia do czego prowadzi ostatecznie brak miłości i przestrzegania Bożych Przykazań. Zatem wydaje się wyjątkowo odpowiadającą naszym czasom patronką uczniów Chrystusa.

To pragnienie Biskupa Gliwickiego Jana Kopca, by nasza parafia stała się sanktuarium Patronki Europy jest wielkim wyzwaniem dla całej naszej wspólnoty parafialnej. Bowiem sanktuarium to miejsce gorliwej modlitwy, głoszenia Słowa Bożego i sprawowania sakramentów oraz kultywowania pobożności związanej z tym miejscem łaski. Zatem przed nami czas umacniania więzi z naszą patronką oraz poszukiwania tej duchowej tożsamości, którą można się dzielić ze wspólnotą Kościoła. To pragnienie naszego biskupa ma prowadzić nas do jeszcze lepszego poznania jej życia i duchowości a w konsekwencji do odnalezienia tej drogi, którą mamy wraz z nią podążać w duchowej pielgrzymce.