Przesłanie
„Zawsze stawia na życie i drugiego człowieka.”
Alina Dąbrowska – z domu Bartoszek, więźniarka pięciu obozów koncentracyjnych: Auschwitz, Ravensbrück, Malchow, Buchenwald, Leipzig. Uczestniczka dwóch marszów śmierci. W czasie okupacji niemieckiej angażowała się w pracę konspiracyjną. Będąc harcerką Szarych Szeregów, udzielała lekcji gimnazjalistom w tajnym nauczaniu. Zatrudniona w rodzinnych Pabianicach, w niemieckiej fabryce zbrojeniowej Lohmannwerke z Bielefeldu.
Aresztowana w wieku 19 lat, 13 maja 1942 roku za pracę konspiracyjną, czyli dostarczenie dokumentacji zbrojeniowej do komórki AK, za co osoba, u której znaleziono materiały została stracona w Auschwitz. Alina Dąbrowska została osadzona na rok w łódzkim więzieniu. W czerwcu 1943 roku wywieziona do Auschwitz. W styczniu 1945r. przed wyzwoleniem obozu wraz z pozostałymi więźniami Auschwitz brała udział w Marszu Śmierci, następnie została wywieziona w głąb Niemiec. W kwietniu 1945 r. podczas drugiego Marszu Śmierci uciekła z transportu i wracając do Polski znalazła się w Pabianicach już 11 maja 1945r.
Po powrocie z obozów od razu zaczęła uzupełniać swą edukację i zdała maturę. Pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych rozpoczęła równolegle studiując i otrzymała tytuł magistra prawa międzynarodowego.
Ma wiele pasji. Jedną z nich są języki obce, których zna sześć. Całe życie pracowała w jednej instytucji, często uczestniczyła w wydarzeniach rangi światowej. Jest nadal aktywna, oddana idei szerzenia prawdy o Auschwitz. Mówi o tych czasach bez języka nienawiści. Jako świadek historii spotykała się z uczniami i studentami w Polsce, jeździła do Niemiec na spotkania z młodzieżą niemiecką. Bierze udział w spotkaniach byłych więźniów obozów koncentracyjnych.