Uroczysty wernisaż wystawy prac pod hasłem „Tu rośnie Nadzieja”

Tu rośnie Nadzieja…

Tu rośnie Nadzieja – krótkie hasło, które niesie ze sobą wiele treści. Czym dla nas jest nadzieja? Gdzie szukać nadziei w chwilach zwątpienia? Swoimi przemyśleniami o nadziei, przykładem jak stawiać czoła wyzwaniom, które niesie życie oraz pięknymi pracami podzielili się z nami podopieczni Środowiskowego Domu Samopomocy w Oświęcimiu.

W dniu 22. października w naszym Domu odbył się uroczysty wernisaż wystawy prac pod hasłem Tu rośnie nadzieja. Wernisaż ten był zwieńczeniem projektu, który podopieczni ŚDS realizowali od kilku miesięcy.

Uroczystość otworzył Dyrektor Centrum Dialogu i Modlitwy ks. Dariusz Chrostowski oraz Dyrektor Środowiskowego Domu Samopomocy w Oświęcimiu Joanna Górka.

Kolejnym punktem programu był wykład pt. Życie niewarte życia, który wygłosiła wicedyrektor CDiM Elżbieta Wronka, przybliżając zebranym gościom fakty historyczne odnoszące się do polityki niemieckich nazistów wobec osób niepełnosprawnych. W swoim wystąpieniu prowadząca przypomniała również, że każdy, bez względu na swoje ograniczenia czy niepełnosprawności ma prawo nie tylko do istnienia, ale do pełnego uczestnictwa w życiu społecznym, a osoby z różnego rodzaju ograniczeniami często wyróżniają się wyjątkową wrażliwością, determinacją i talentem, i tworzą dzieła, które wzbogacają naszą kulturę.

Każde życie jest warte życia. A życie to nadzieja, która jest z nami zawsze, która rośnie w nas. I tej nadziei sobie oraz Państwu życzę – podsumowała pani Elżbieta Wronka.

O zdrowiu psychicznym, jego definicji i misji Środowiskowego Domu Samopomocy, który istnieje po to, żeby pomagać osobom doświadczającym kryzysu psychicznego, opowiedziała pani Ilona Pacholska-Jeż – psycholog z ŚDS w Oświęcimiu. Jej wystąpienie nosiło tytuł: Jesteśmy po to by wspierać.

W swoim wystąpieniu Ilona Pacholska-Jeż zaznaczyła, że obecnie stosunek do osób z szeroko pojętymi zaburzeniami psychicznymi uległ znaczącej zmianie: Aktualnie wiele miejsca poświęca się metodom leczenia osób w kryzysie psychicznym, budowaniu tolerancji wobec tych osób. Osoby te dzisiaj są ekspertami zatrudnianymi w placówkach leczenia psychiatrycznego, służą swoim doświadczeniem, pomocą i pomagają w leczeniu. Wiele miejsca poświęca się na profilaktykę w zakresie zdrowia psychicznego.

Następnie ksiądz Manfred Deselaers, odniósł się o miłości jako źródła nadziei, do miłości Boga, której być może czasami nie dostrzegamy, ale która mimo wszystko jest stała i niezmienna: Pamiętamy co stało się w Auschwitz, ale wierzymy, że Bóg nie wycofuje swojej miłości. Ci, którzy zginęli w Auschwitz, są w rękach Boga, On ich nie opuścił. Pamiętając o tym, czując to – czujemy też, że jest jakaś siła życia, dobroci, która tu rośnie. Kwiaty i trawa, która rośnie na tych prochach, ale również wiele inicjatyw, dobroci, pokoju. Ta siła dobra w Oświęcimiu ma ostatnie słowo.

O samym projekcie „Tu rośnie nadzieja” oraz jego realizacji opowiedziała pani
Agnieszka Kobielusz – terapeuta środowiskowego Domu Samopomocy w Oświęcimiu
i opiekun projektu Tu rośnie Nadzieja.

Nadzieja była siłą, która wyzwoliła w nas akt tworzenia, jak również chęć empirycznego poznania istoty nadziei, która nieodłącznie związania jest z miejscami Auschwitz i Birkenau – wytłumaczyła koordynator projektu.

Uczestnicy projektu, podopieczni Środowiskowego Domu Samopomocy, odwiedzili m.in. Budy Brzeszcze, kopalnię w Jawiszowicach, Brzezinkę oraz Chełmek. Tam zbierali kwiaty i zioła, zachowując przy tym należyty szacunek oraz pamięć o wydarzeniach, które miały miejsce w czasie II wojny światowej. Kompozycje z zebranych roślin zostały następnie utrwalone na glinianych tabliczkach. Każda z prac została wzbogacona przesłaniem, które stanowi refleksję jej autora na temat nadziei.

W projekcie zaangażowani byli także merytorycznie i historycznie panowie Dagmar Kopijasz, Grzegorz Samborski oraz Paweł Waligóra.

Na koniec mieliśmy przyjemność obejrzeć występ wokalny Kamili Sibik i Jacka
Majcherka. Nie był to jedyny akcent muzyczny podczas wydarzemia, ponieważ
zagrali dla nas również uczniowie z SP nr 9 w Oświęcimiu, pod opieką pani Joanny
Knurowskiej.

Prace artystów są prezentowane na wystawie stałej w Centrum Dialogu i
Modlitwy. Serdecznie zapraszamy do zwiedzenia wystawy.

Podziękowania
– Dziękujemy Środowiskowemu Domu Samopomocy za współpracę a autorom
prac za otwartość i podzielenie się swoim talentem.
– Dziękujemy za obecność wszystkim gościom, którzy tak licznie dopisali na
uroczystości – przedstawicielom władz lokalnych, przedstawicielom placówek
oświatowych i kulturalnych, przedstawicielom placówek medycznych i leczniczych
oraz rodzinom i znajomym podopiecznych ŚDS.

Mamy nadzieję, że wydarzenie wzbudziło w Państwu wiele pozytywnych
emocji i sprawiło, że ten dzień stał się lepszy i ubogacił Państwa duchowo i
emocjonalnie.

Zespół CDIM