W okresie od 25 do 27 lutego 2025 roku w Centrum Dialogu i Modlitwy w Oświęcimiu odbyło się seminarium zatytułowane „Chrześcijanie wobec Żydów: dokumenty Kościoła katolickiego (1965-2015)”. Organizatorem seminarium był Komitet ds. Dialogu z Judaizmem KEP. W wydarzeniu wzięło udział około 40 uczestników z 23 diecezji.

Celem sympozjum było krytyczne spojrzenie na recepcję dokumentów wydanych od czasu deklaracji posoborowej Nostra Aetate aż do dokumentu „Bo dary łaski i wezwanie Boże są nieodwołalne” z 2015 roku.

Wydarzenie rozpoczął Dyrektor Centrum, ks. Dariusz Chrostowski, witając zgromadzonych. Następnie seminarium oficjalnie otworzyli prof. Jan Grosfeld oraz ks. dr Tomasz Adamczyk.

26 lutego kapłani uczestniczyli w Drodze Modlitewnej prowadzonej przez księdza Manfreda Deselaersa, która miała miejsce na terenie byłego obozu Auschwitz II – Birkenau. W tym dniu odbyły się także wykłady prowadzone przez kilku prelegentów.

Pierwszy wykład wygłosił ks. prof. Andrzej Perzyński. Temat jego wystąpienia brzmiał: „Sugestie w sprawie wprowadzania w życie deklaracji soborowej Nostra aetate.” Poruszał on m.in. kwestie podstawowych zasad dokumentu „Wskazówki i sugestie w sprawie wprowadzania w życie deklaracji ‘Nostra aetate’ n. 4 (1974),” takich jak potępienie antysemityzmu i wszelkiej formy dyskryminacji, obowiązek wzajemnego zrozumienia i szacunku między katolikami a Żydami, oraz zachętę do głębszego poznania tradycji religijnej judaizmu. Podkreślono również, że dokument ten jest praktycznym przewodnikiem, który koncentruje się na dialogu, edukacji, liturgii i współpracy społecznej, oferując konkretne propozycje działań dla duchowieństwa, teologów i wiernych. Celem dokumentu jest budowanie wzajemnego szacunku i współpracy między katolikami a Żydami, co przynosi korzyści zarówno wspólnotom religijnym, jak i całemu społeczeństwu.

Kolejnym prelegentem był ks. prof. Mirosław Wróbel. Jego wystąpienie dotyczyło tematu „Żydzi i judaizm w głoszeniu Słowa Bożego oraz katechezie Kościoła katolickiego.” Wskazał, że nauczanie religijne, katecheza oraz głoszenie Słowa Bożego powinny nie tylko kształtować obiektywność, sprawiedliwość i tolerancję, ale także promować zrozumienie i dialog. Zauważył, że obie tradycje są na tyle bliskie, iż powinny wzajemnie się doceniać. Wskazał także na powszechną ignorancję dotyczącą historii i tradycji judaizmu, co prowadzi do postrzegania jedynie negatywnych, a często karykaturalnych aspektów w wiedzy wielu chrześcijan. Wskazówki te mają na celu poprawę tej sytuacji, aby tekst soborowy oraz zawarte w nim sugestie były łatwiej i wierniej wdrażane.

Kolejny wykład, zatytułowany „Pamiętamy: Refleksje nad Shoah,” poprowadził prof. Sławomir Jacek Żurek. W trakcie swojego wystąpienia odniósł się do pamięci o Szoah, jako najgorszym z cierpień ludności żydowskiej. Zwrócił uwagę, że nie ma słów, które mogłyby opisać nieludzkie okrucieństwo, jakim Żydzi byli poddawani prześladowaniom i mordom w XX wieku. Wykład obejmował również relację między chrześcijanami a Żydami oraz perspektywę ich wspólnej przyszłości.

W drugim dniu wydarzenia do zgromadzonych dołączył kardynał Grzegorz Ryś, który przewodniczył wieczornej Eucharystii. Pod koniec dnia księża mieli okazję wysłuchać wykładu przygotowanego przez ks. Manfreda Deselaersa, zatytułowanego „Oświęcim jako miejsce dialogu.” Ten dzień był niezwykle intensywny dla wszystkich uczestników.

Ostatni dzień wizyty okazał się równie owocny jak dwa poprzednie. Swoje wykłady przedstawili ks. prof. Alfred Wierzbicki z tematem „Bo dary łaski i wezwanie Boże są nieodwołalne,” oraz ks. kard. Grzegorz Ryś, który skoncentrował się na historii relacji żydowsko-chrześcijańskich.

Jednym z ostatnich punktów programu była prezentacja wicedyrektor Centrum, pani Elżbiety Wronki, która przedstawiła misję oraz ofertę edukacyjną Centrum Dialogu i Modlitwy.

Podczas całego seminarium, pomiędzy wykładami, księża prowadzili liczne dyskusje. Delegaci z poszczególnych diecezji dzielili się doświadczeniami w prowadzeniu dialogu z gminami żydowskimi oraz działań na rzecz edukacji dotyczącej korzeni naszej wiary oraz historii relacji polsko-żydowskich. Szczególnie często poruszanym tematem była potrzeba zrozumienia dzisiejszych Żydów, którzy nadal są Narodem Wybranym, oraz zrozumienia, że bycie w pełni chrześcijaninem oznacza czerpanie z korzeni, które są wspólne zarówno dla nas, jak i dla Żydów.