Kazanie Ks. Arcybiskupa Ludwika Schicka z Bambergu
14 sierpnia 2020r. w Kościele św. Maksymiliana Marii Kolbego w Oświęcimiu
Drogie Siostry i Bracia,
Czcigodni współbracia w kapłaństwie
i zakonnicy,
Drogi biskupie Romanie Pindlu!
1. Serdecznie dziękuję za tegoroczne zaproszenie na uroczystość obchodów święta Świętego Maksymiliana Kolbego oraz możliwość wygłoszenia homilii oraz przewodniczenia Eucharystii. To dla mnie zaszczyt, który odbieram z wielkim szacunkiem. Dziś jestem w Oświęcimiu-Auschwitz po raz jedenasty z rzędu, aby ten szczególny Dzień Pamięci o Świętym Maksymilianie Kolbe obchodzić razem z Państwem. Pomimo pandemii, przyjechałem do Auschwitz, ponieważ to jest dla mnie niezwykle ważne, wspominać Wyznawcę Pojednania i Męczennika Miłości Bliźniego.
Również w tym roku pozwolono mi reprezentować Niemców oraz Niemcy, które to w okresie nazizmu wyrządziły w Polsce tak wiele szkód i doprowadziły do tylu nieszczęść. Przekazuje serdeczne pozdrowienia Wam wszystkim z rąk niemieckich Biskupów i wszystkich, którzy wstawiają się w Duchu Świętego Maximiliana Kolbego dla Pojednania i Pokoju między Polską a Niemcami.
2. Także Święty Maksymilian Kolbe jest ofiarą nazistowskiego terroru. Czcimy Go co roku w procesji wychodzącej z tego kościoła prowadzonej następnie przez miasto do obozu. Tam składamy wieniec w miejscu, w którym Maksymilian Kolbe wystąpił z szeregu więźniów poświęcając się tym samym za ojca rodziny Franciszka Gajowniczka.
Następnie udajemy się do miejsca, gdzie znajduje się Ściana Straceń, przed którą rozstrzeliwano więźniów. Stamtąd przechodzimy do bunkra, w którym głodzono więźniów „Hungerbunker” oraz, gdzie Maksymilian Kolbe zmarł wraz z innymi więźniami. Na placu apelowym celebrujemy ofiarę Chrystusa, w której ofiara Maksymiliana Kolbego i jego współwięźniów mają swój początek. Wszystko to w tym roku nie będzie możliwe, jednakże szczególnie ważne w czasie panującej pandemii koronawirusa jest czczenie osoby Świętego Maksymiliana Kolbego, inspirowanie się nim oraz błaganie o jego wstawiennictwo. Możemy również zawierzyć mu naszą teraźniejszość i przyszłość. On od ubiegłych dziesięcioleci, właściwie od 1963 miał ogromny wpływ na Pokój oraz Pojednanie między Niemcami, a Polakami, a biskupi polscy i niemieccy w okresie II Soboru Watykańskiego wraz z Papieżem Paweł VI wspólnie modlili się o jego beatyfikację. Owocami tych działań są powstałe organizacje takie jak: Stowarzyszenie Maksymiliana Kolbego i Fundacja Maksymiliana Kolbego. Również warsztaty, które Fundacja Maksymiliana Kolbego organizuje każdego roku w tygodniu 14 sierpnia, w Centrum Dialogu i Modlitwy jest dziełem Świętego Maksymiliana Kolbego. Biorą w nim udział młodzi ludzie z całej Europy, aby rozmawiać o Pojednaniu i Pokoju w Europie oraz na świecie, ale także aby się za to modlić.
3. Od zakończenia wojny 75 lat temu nastąpiło w Europie Pojednanie, Jedność i Pokój, zwłaszcza między Polską a Niemcami. Ale Jedność i Pokój są zawsze kruchą i ciągłą misją. Czujemy to w tym roku. Unia Europejska właśnie przez to przechodzi ostateczny test. W krajach europejskich ma miejsce wiele nowych nacjonalizmów, rosną napięcia między narodami. Czujemy, że osiągnięcia Jedności i Pokoju są zagrożone, a my musimy je chronić z całych sił. Maksymilian Kolbe może nam w tym pomóc. Dlatego tak ważne jest, aby świętować to w tym roku.
4. Drodzy Siostry i Bracia!
Co kościół Jezusa Chrystusa, kościół katolicki, może wnieść do dzieła Pojednania i Pokoju? Papież Franciszek, podobnie jak jego poprzednik Papież Benedykt XVI. ale przede wszystkim Święty Papież Jan Paweł II za najważniejsze uznają zadanie jakim jest misja Kościoła XXI wieku i Trzeciego Tysiąclecia. Czym jest misja w sensie chrześcijańskim? Podsumowując w jednym zdaniu: Ewangelia Miłości Boga i zaszczepienie miłości bliźniego w sercu każdego człowieka, jak również cywilizacja miłości do inkulturacji ludów i narodów!
Każdego roku 14 sierpnia czcimy Męczeństwo Świętego Maksymiliana Kolbego w bunkrze głodowym i jego akt miłości do współwięźnia Franciszka Gajowniczka. To jest słuszne i dobre! Ale powinniśmy się zastanowić, co Świętego Maksymiliana Kolbego czyniło wyjątkowym już od lat młodości, co on tak naprawdę traktował za swoje dzieło życia. Od czasu jego studiów w Rzymie, założenia „Rycerstwa Niepokalanej – Militia Immaculatae” oraz święceń kapłańskich, widział w niej swoją misję głoszenia Ewangelii i bycia Misjonarzem Jezusa Chrystusa. W tym celu wyjechał do Japonii, założył drukarnie, wydawnictwo i publikował oraz szkolił misjonarzy. Swoje zadanie widział w tym, aby przekonać ludzi, że Bóg kocha wszystkich i pozwala im kochać się wzajemnie tak, jak umiłował nas Jezus Chrystus, który oddał swoje życie za nas ludzi. Słyszeliśmy o tym w Ewangelii, a także w czytaniu.
5. Przesłanie Ewangelii, Chrześcijaństwa i Kościoła tracą na znaczeniu w Europie, zarówno w Niemczech, jak i w Polsce oraz wielu innych krajach. Odmienne poglądy na życie oraz inne nastawienia aniżeli te w Ewangelii Jezusa Chrystusa, które ukształtowała Europa, rozprzestrzeniają się coraz dalej. Kościół, jak również Chrześcijaństwo są w odwrocie i zostaną wyparte.
Drogie Siostry i Bracia!
Nie możemy na to pozwolić, ze względu na przyszłość nas wszystkich! Nie będziemy mieć dobrego, ludzkiego życia, kiedy nie jest ono ukształtowane w Duchu Jezusa Chrystusa. Ewangelia miłości do Boga, bliźniego, takiego jak Jezus Chrystus był przykładem i pouczał nas, jest gwarantem Jedności i Pokoju. Maksymilian Kolbe oddał życie za przesłanie Chrystusa i wzywa nas wszystkich, abyśmy zrobili to samo, a przynajmniej byli na to gotowi.
6. Jeśli chcemy Europy jako wspólnoty różnych narodów, a także kultur, które są zjednoczone w solidarności, miłości, szacunku, tolerancji, życzliwości, potrzebujemy głosić Ewangelię, tak jak czynił to Maximilian-Kolbe. Jeżeli będziemy rozwijać się, budować przyszłość, która nie jest globalizacją gospodarki, mediów, transferów pieniężnych, luksusu, w której z pewnością jest więcej biednych, zmarginalizowanych, więcej konfliktu i niepokoju, duch Ewangelii jest niezbędny. Jeśli chcemy świata, w którym jest sprawiedliwość, pokój, wspólne dobro i ochrona stworzenia, potrzebujemy misji i Ewangelizacji. Dla ludzkiego świata wartości, cnót Ewangelii, miłość do Boga oraz Bliźniego, Misja i Ewangelizacja są koniecznością.
7. Misja, jak i ewangelizacja chrześcijan, kochających Boga i Bliźniego, czyniących to dla cywilizacji miłości, były intencją Maksymiliana Kolbego. Jego męczeństwo z miłości do więźnia obozu Auschwitz była logiczną i ostateczną konsekwencją jego misyjnego zaangażowania i pracy ewangelizacyjnej.
Drogie Siostry i Bracia!
Jeśli my jako Polacy, Niemcy wraz z innymi narodami, razem w całym kościele czcimy Maksymiliana Kolbego, to powinien on, nas chrześcijan i cały kościół wzmocnić w Misji Ewangelizacyjnej. Z Jezusem Chrystusem i Jego Duchem będziemy mieli ludzką przyszłość i będziemy służyć Królestwu Bożemu. Uczcijmy więc to święto, dążmy do jedności i miłości.
Święty Maksymilianie Kolbe, Misjonarzu miłości do Boga i Bliźniego, Patronie Pojednania, Męczenniku miłości do Bliźniego bądź nam przykładem i Orędownikiem w naszych obecnych Misjach Ewangelizacyjnych! Amen.